RESULTS
POETRY
Portugal, Lisbon
SVIJEĆE
Jednom bješe zagrljaj, moj struk u plamenu.
Pored stijena, moj pupak bješe pokriven pticama
kao zdjela nad morem,
što nosi mliječno, opalescentno piće.
Poljubio si me.
Naš nektar se prosuo po baštama.
Tvoje lice bješe nestabilno pod mojom rukom.
Ovdje i sada, prepoznajem morski mjesec
i vodu što korača preko slijepe, ljetnje vodenice.
Moje lice je bilo krunisano, i potrčala sam ti,
mirisni jasmine iz krilatih izvora,
po cijelom vrijesu, obučenom u laganu tuniku,
pomalo oklijevajući
između tužnih ruža i mog ubjedljivog srca.
Uživali smo možda u slogovima bogova,
mislim sada kada zaspim,
držeći lice uz beskrajni cvijet
sjećanja na tebe.
Danas se gušim, sjećajući se delirijuma
prošlogodišnjih upaljenih baklji.
Jednom bješe zagrljaj, tvoje oči,
moj struk zapaljen na mjesečini.
Rime sunca su nas držale,
nekad obećane jedno drugom, po zvijezdama.
Translated to Montenegrin by Anđela Turukalo Dabetić
……………………………………………………………..
CANDLES
Once, there was a hug, my waist on fire.
By the cliffs, my navel was covered with birds,
like a bowl over the sea
containing a milky, opalescent drink.
You kissed me.
And our nectar spilt over the gardens.
Your face was volatile under my hand.
Here and now, I do acknowledge the sea moon,
the water steps over a blind summer watermill.
My face was crowned, and I ran towards
the scented jasmine from winged sources,
throughout the heather, wearing a light tunic,
somewhat hesitating,
between sad roses and my compelling heart.
We savoured perhaps the syllables of the gods,
I do think now when I fall asleep
keeping my face against the endless flower
of your memory.
Today, I asphyxiate recalling the delirium
of the lit torches of yesteryear.
Once, there was a hug, your eyes,
my waist burning in the moonlight,
the rhymes of the sun holding us on,
once by the stars promised to each other.
……………………………………………………….
CANDELABROS
Abraço, cintura, incêndio.
Nas fragas, o umbigo coberto de pássaros,
uma taça sobre o mar,
contendo uma bebida leitosa, opalescente.
Beijavas-me.
E o néctar derramava-se sobre os jardins.
Volátil era o teu rosto sob a minha mão.
Entendo agora a lua marinha, uma nora cega,
os passos de água.
Com a face coroada, corria para o jasmim
de aladas fontes,
por entre a urze entreaberta, o corpo,
uma túnica leve, uma breve hesitação,
o peito cheio.
Saboreávamos talvez as sílabas dos deuses,
penso, quando adormeço agora
com a face encostada à tua recordação,
flor sem limites.
Hoje, asfixio no delírio dos candelabros
outrora acesos.
Abraço, cintura, a lua leve.
Os versos do sol interrompiam-nos.
As estrelas tinham-nos destinado.
Portugal, Setúbal
BOŽANSKI NAČIN GLEDANJA
Postoje oči koje govore.
Ima očiju koje misle.
Ima očiju koje ništa ne govore.
Prvo pogled.
Prije bilo kakvog odgovora,
gdje oči gledaju?
Potvrda svega,
prije bilo koje riječi.
Oči žele da znaju
šta govore druge oči.
Oči znaju sve,
prije bilo koje riječi.
U svemu postoje savršene oči.
U uzvišenoj ljepoti ljubavi.
Tu su oči plača i duboke tuge,
gdje je ljubav izgubila ljepotu.
Oči govore sve
za one koji znaju kako da ih gledaju.
Translated to Montenegrin by Anđela Turukalo Dabetić
………………………………………………
THE DIVINE WAY OF LOOKING.
There are eyes that speak.
There are eyes that think.
There are eyes that say nothing.
first the look.
Before any answer.
Where the eyes look.
Confirmation of everything
Before any word
Eyes want to know
What other eyes say.
Eyes know everything
Before any word.
There are perfect eyes in everything.
In the sublime beauty of love.
There are eyes of whimpering and deep sadness.
Where love has lost its beauty.
The eyes say everything.
For those who know how to look at them.
………………………………………………………
A FORMA DIVINA DE OLHAR.
Há olhos que falam.
Há olhos que pensam.
Há olhos que nada dizem.
Primeiro o olhar.
Antes de qualquer resposta.
Para onde os olhos olham.
A confirmação de tudo
Antes de qualquer palavra
Os olhos querem saber
O que dizem os outros olhos.
Os olhos sabem tudo
Antes de qualquer palavra.
Há olhos perfeitos em tudo.
Na sublime beleza do amor.
Há olhos de lamúria e de profunda tristeza.
Onde o amor perdeu a sua beleza.
Os olhos dizem tudo.
Para aqueles que sabem olhar para eles.