RESULTS
LITERARY CRITICISM OF JURY MEMBERS
Književna kritika (komentar) žirija na pročitane pjesme:
Nermin Delić: AJNE IBERHYSAJ – Drago mi je vidjeti ovu autoricu ponovo sa nama. Budući da je Najbolji plasman Kosova u prošloj sezoni, očekujem visoki rezultat i sada. Glavna sugestija je odustvo originalnih metafora. Na tome je potrebno poraditi, jer sve drugo ova autorica posjeduje.
FLAMUR FONIQI – Bilo mi je zadovoljstvo prevoditi ovu pjesmu. Odlična tematika.
SAHIT KADIĆ – Odlična pjesma! Naročite pohvale za tematiku i upotrebu originalnih metafora.
Gramatička greška: osmjehu – osmijehu.
AGIM DESKU – Jedina zamjerka je što je pjesma više prozaična nego poetična. Volio bih da je lišena suvišnih riječi i da je uneseno u nju više originalnih metafora. Na taj način bi bila spašena hermetičnosti u koju sada zazire.
SAFET ĆEMAN – Pjesma sa prelijepom porukom. Isuviše je jedonstavno pisana da bi oborila s nogu, a opet, prelijepo poentirana da bi ostavila čitaoce ravnodušnima.
Mislim da bi trebalo izvršiti konverziju riječi kako bi rečenica izgledala smislenije:
„I ona je veliki jedan znak pitanja“ – „I ona je jedan veliki znak pitanja“
„Dal’ čovjek stvarno zauvijek umire“ – „Da l’ čovjek stvarno zauvijek umire“
AG APOLLONI – Odlična minijatura. Volio bih da je više originalnih metafora upotrebljeno. Stil je savršen. Djeluje da se radi o zanimljivom autoru.
XHEVAT PREBREZA – Vrlo interesantna ljubavna pjesma. Sviđa mi se stil.
TYRAN SPAHIU – Odlična pjesma. Autor je sam radio prevod ili se radi o originalnom verziji pjesme gdje su uočene brojne gramatičke, ali mnogo više informatičke nepravilnosti. Obavezno poraditi na tome, jer kvari utisak ove originalne pjesme. Posljednji stih mi je pomalo nepotreban, jer objašnjava prethodno rečeno.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….AJNAJNE IBERHYSAJ – I am glad to see this author with us again. Since the best ranking of Kosovo she was in the last season, I expect a high result now as well. The main suggestion is the missing of original metaphors. It is necessary to work on that, because this author has everything else.
FLAMUR FONIQI – It was a pleasure to translate this poem. Excellent topic.
SAHIT KADIĆ – Great poem! Order praise for the subject matter and use of original metaphors.
Grammatical error: osmjehu – osmijehu.
AGIM DESKU – The only complaint is that the poem is more prosaic than poetic. I wish it was stripped of unnecessary words and that more original metaphors were introduced into it. In this way, it would be saved from the hermeticity it is now shying away from.
SAFET ĆEMAN – A poem with a beautiful message. It’s too simply written to knock you off your feet, yet beautifully punctuated to leave readers indifferent.
I think a word conversion should be done to make the sentence look more meaningful: (see original comment)
AG APOLLONI – Excellent miniature. I wish more original metaphors were used. The style is perfect. It seems to be an interesting author.
XHEVAT PREBREZA – A very interesting love poem. I like the style.
TYRAN SPAHIU – Great poem. The author did the translation himself, or is it the original version of the poem where numerous grammatical, but much more informational, irregularities were observed. Must work on that, because it spoils the impression of this original poem. The last verse is a bit unnecessary to me, because it explains what was said before.
Sarah Isufi: AJNE IBERHYSAJ: Through contrasts, this poem expresses a sense of longing, with a simple, yet effective language.
Good luck to you, Ajne!
FLAMUR FONIQI: This poem is a moving exploration of loneliness, alienation, and the human need for connection. The last strophe is particularly poignant, with explicit, but thrilling verses.
You’re on a good path, Flamur, keep it going!
SAHIT KADIĆ: Sahit, I understand a poet’s vital need for similes, but sometimes trying to attach the same meaning to many different elements is not the best choice. Here you use “orchid, wild pomegranate, fig tree, chestnut” within few verses, which spoils the emotion due to distraction. The poem has potential, otherwise.
Good luck!
AGIM DESKU: “Ajkuna, Titanic, Shakespeare, Otranto, Hamlet”, I just cannot read your poem to the end, Agim. I feel like I am repeating myself, but once again, FOR ALL THE AUTHORS: PLEASE, KEEP THE ELEMENTS VIVID, BUT NOT MESSY!
SAFET ĆEMAN:Lukewarm!
AG APOLLONI: Nice capture of metaphors, Ag. Good luck!
XHEVAT PREBREZA: Lukewarm!
TYRAN SPAHIU: Good topic!
Ljubica Petrović Kosor: Neću komentarisati pjesme pojedinačno. Samo ću reći: Bravo, Kosovo! Čestitam! Ove sezone ste me oduševili. To je razlog ovako visokih ocjena.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
I will not comment on the poems individually. I’ll just say: Well done, Kosovo! Congratulations! You have blown me away this season. That is the reason for such high ratings.
POETRY
Kosovo, Dečani/Deçan
U SEBI
Tvoje željne oči me prate;
one gutaju nektar svjetlosti,
pretvaraju moje suze u radost
i uzimaju sunčeve zrake sebi u zagrljaj.
Tihe riječi mi često oduzimaju dah
Pa oslikaju tu moju tugu na platnu nesretne ljubavi.
Duša mi više ne luta!
Koja je sad važnost koliko će koštati tuga?
Koje su boje oči izgubljenih duga
nakon kiše na brdu od sunca?
Dok je duša opečena glupim pogledima.
Smrznuta u prozoru za čekanja!
Translated to Bosnian by Nermin Delić
…………………………………………..
INSIDE YOURSELF
Your eager eyes follow me
They swallow the nectar of light
They turn my tears into joy
They also take the sun’s rays in their embrace.
Silent words often take the breath away
They paint my sadness as a canvas of unlucky love.
The soul does not wander!
What’s the importance of the sorrow cost
what color are the eyes of the lost rainbow
After the rain on the hill of the sun?
When the soul is burned by dumb looks.
Frozen in the waiting window…!
…………………………………………………
BRENDA VETES
Më përcjellin sytë e tu të etur
Përpijnë nektarin e dritës
Lotin ma kthejnë në hare
Edhe diellit ia marrin rrezet në përqafim.
Fjalët e heshtura shpesh ta zënë frymën
Trishtimin ma pikturojnë si një telajo dashurie pa fat.
Shpirti nuk bezanë!
ç’ rëndësi ka bregu i pikëllimit
ç’ngjyrë kanë sytë e ylberit të humbur
Pas shiut në kodër të diellit?
Kur shpirtin e djegin shikimet memece.
Të ngrira në dritaren e pritjes…!
Kosovo, Mališevo
BALZAMIRANA LJUBAV
u ovom gradu kafane mi izgledaju kao sirotišta,
odem ko jadnik i ne držim ništa u ruci za piti
čekam da se pojaviš iz svakog ćoška;
praznoj stolici kažem: šta ćeš ti popiti?
poslije lutam ulicama kao frajer stari
tražim te i dodirujem leđa naroda svoga,
iznutra ko dijete zaplačem i govorim
da mi je žao “to te samo sjećam na nekoga“.
gdje sada živiš, koga voliš, koga dodiruješ?
koga ljubiš, koga grliš, koga topiš?
gdje sad ideš, koga nemaš, koga voliš?
sve svoje odgovore u meni za sekund sklopiš!
kao pustinjsko sunce peku saznanja,
opraštam suze kroz jad na papiru…
šta ću reći majci sa neba
što na zemlji vidim jednu u eliksiru.
svaki put kad sam ostavio svoje tijelo
rastopljeno na papiru poput teškog kamena
bez kraja na kraju, ostavio sam dugu liniju,
dugu kao tvoja kosa što seže ispod ramena.
govorio sam ti tisuću puta,
umorio sam te govoreći,
nemojmo se sastajati u ponoć,
sunce i mjesec u istu postelju ne mogu leći.
u tom svijetu, kad ulicom grada
ženski korak ne bude zvučao više kao njen,
hodat će samo tijelo muškarca
dio mene, uprazno dopunjen.
onog dana kada vid izgubiš…
pozdravi oči koje više ne žive,
zauvijek zapamti riječi ove
“i slijepi vole i oni se dive”!
Translated to Bosnian by Nermin Delić
……………………………………….
DASHURI E BALSAMOSUR
N’këtë qytet kafet m’ngjajnë si jetimore
u shkoj si i mjerë e s’mbaj gjë për dore
nga çdo cep i tyre pres të më vish,
një karrigeje boshe i them ç’do të pish?
Tash bredh rrugëve si dashnor lektisur
dhe n’çdo anë i vetëm të t’kërkoj kam nisur,
n’shpinë prek njerëzit, brenda qaj me zë
u them me falni “më ngjatë me dikë”.
E tash ku bën jetë, kë dashuron, kë prek?
ku gjuan puthje, kë përqafon, kë tret?
e tash ku dergjesh, kë s’ke, kë do?
n’tërë kto pyetje jam unë, beso!
Ngjajë i djegun me t’shkretin diell,
i fal lotin t’mjerës letër…
çfarë t’i them hanës n’qiell
kur n’tokë ecën nji hanë tjetër.
Sa herë e lash të shkrirë mbi letër
trupin tënd si gur të rëndë
pa pikë në fund e lija vargun
të gjatë, të gjatë si flokun tënd.
T’kam folur mijëra herë,
të kam lodhur me te thëna,
t’mos takohemi në mesnatë
s’do qyteti t’ketë dy hëna!
Atëbotë kur n’rrugë qyteti
një hap femre më s’gjëmon
do të ecë përshpërimë vaji
e një mashkulli që më s’rron
Atë ditë kur s’fal shikim…
vriti sytë që më nuk rrojnë,
përjetësisht kujtoje fjalën
“Edhe të verbërit dashurojnë”!
Kosovo, Peć/Pëjë
ŠUTI PRKOS U OKU INDIJANKE
Prkos u smaragdnom oku indijanke
Opojan k’o aroma orhideje
S okusom divljeg nara
Šuti k’o leptir na smokvi
K’o behar na mehkoj usni
Ne razaznajem
gdje završava on a počinjem ja
Tu nasuho provejava moj lik
k’o kolorit u zvuku
Postojan k’o karat u zlatu
Porubljen
Što se poput prašnjave prerije prostire vuku
Ležerno k’o zov smiraja na Amazonu
K’o nemir usahli
I šuti, samo šuti
K’o zreli napukli kesten u suhom lišću
Šuti k’o muk
u katakombama čedne razdraganosti
Šuti k’o nepozvan
Šuti, prožet mojim likom s bludom u osmjehu
Titrav, tu je zbog mene
Iako sam samo tren blijede slutnje
U sirovom smaragdu
Kosovo, Peć
KAD BI ME VOLJELA
Danas je počeo moj dvoboj sa molitvom
Poslao sam pozdrav ogledalu za ispovijed
Da priznaš zašto ne voliš dan kao ruža što voli
Tvoj miris je ostao u oklopu moje duše
U koju si došla s Akjuninom haljinom sa cirkonima od boli.
I kamo sreće da te opet nađem u spomenaru…
Krivio sam sebe što nikad nisam osudio svoj grijeh
Nisam imao snage zaštititi te i naš Titanik da ne potone
Potonuo je, a ja sam dublje od njegovih dubina.
Rob sam tvojih očiju koji sanja tužne snove.
Ne znam kako vratiti san o tebi i to me izluđuje.
To me čini krekerom Šekspirove tragedije.
Ja, Hamlet, nezaštićen snagom te tvoje ljubavi
Znam da opet trebam postati vitez tvrdoglavih martovskih bitki.
Možda ću tog viteza u sebi naći u bijegu iz Otranta
Nedostaju mi pisma koja si mi napisala kada si raskinula s princem.
Na sjeveru i zapadu ove izgubljene ljubavi
Želio sam stvoriti pjesmu, da kaplje iz tvojih očiju…
I koliko sam molitava uputio slavuju da odnese pjesmu za moju crnooku djevojku?…
Dokle sam otišao, možda sam na kraju svijeta, tražim te…
U zrakama sunca, pred naš susret, oprost je…
Dao sam svijetu riječ da nijedno more potopiti ne može
Sve ovo što moja duša bezumno živi za nekoga poput tebe…
Translated to Bosnian by Nermin Delić
……………………………………………………………
NËSE MË KISHE DASHTË
Në dyluftim me lutjen e nisa ditën sot
Uratën e dërgova në pasqyrën e të rrëfimit
Për tu rrëfyer pse nuk dita me të dashtë si trëndafilin
Aromën tënde e kam këtu në parzmën e shpirtit
E ti erdhe me fustanin e dhembjes së Akjunës
Dhe ç`fat së sërish të gjeta në ditarin e kujtimeve
E fajësova veten për mëkatin tim që s`dita kurrë me të urrye
As nuk pata fuqi me të mbrojtë ty dhe Titanikun pa u fundos
E fundosa veten me thellë se thellësitë titanikiane
Rob i syve tu dhe përqafimit tënd më bëri ëndrra e trishtë
Nuk di si ta rikthej atë ëndërr që çdo ditë më çmend
E më bën njeriun e krisur të tragjedive të Shekspirit
Unë Hamleti i pambrojtur nga fuqia e dashurisë tënde
E di më duhet me u ba prapë kalorës i betejave të marsit kryeneç
Ndoshta më duhet me të gjetë në betejat e ikjes së Otrantos
Atëherë kur u ndave me princin e zemrës e të mungoj letra me i shkrue
Të dytë u gjendet në veri e ca në perëndim të dashurive të marra
Çfarë kënge desha me ta krijue syve të tu prej mbretëreshe
Dhe sa lutje i bëra bilbilit që t`ia marr këngës për syzezën time
Sa larg shkova ,ndoshta jam në fundin e botës për me të kërkuar
Një çast takimi për t’u çmallur me rrezet e diellit që t`i ka fal
Unë të fala fjalën e shenjtë që s`diti me e fundos asnjë det i gjallë
Ndërsa shpirti im jeton për dikë si ti që di të dashurojë marrëzisht.
………………………………………………………………………………………….
IF YOU WOULD LOVE ME
I started the day today in a duel with prayer
I sent the greeting to the confession mirror
To confess why you don’t like the day like the rose
I have your scent here in the armor of my soul
And you came with Akjuna’s dress of pain
And how lucky I was to find you again in the diary of memories
I blamed myself for my sin of never hating him
I didn’t even have the strength to protect you and the Titanic without sinking
I sunk myself deeper than the titanic depths
Rob of your eyes and your embrace made me sad dream
I don’t know how to bring back that dream that drives me crazy every day
It makes me the cracker of Shakespeare’s tragedies
I Hamlet unprotected by the power of your love
I know I need to become a knight of the stubborn March battles again
Maybe I need to find him in the battles of the escape of Otranto
Then when you broke up with the prince of your heart and I miss the letters you wrote me
The second one is located in the north and west of the lost love
What a song I wanted to create in your queenly eyes
And how many prayers I made to the nightingale to get the song for my black eyes’girl
How far I went, maybe I’m at the end of the world to look for it
A moment of meeting to face the rays of the sun for forgiveness
I spoke the holy word that no living sea could sink
While my soul lives for someone like you who knows how to love foolishly.
Kosovo, Peć (Vitomirica)
ZNAK PITANJA
Putevi života tako su kratki
Kao san kada se odsanja
Nekada su gorki a nekada slatki
Ustvari, život je jedan znak pitanja
Ljubav je naša tako kratkotrajna
Mladalačkim ludilom ona odzvanja
Prepuna gorčine al’ ipak je bajna
I ona je veliki jedan znak pitanja
Kraj je života Azraili ruke šire
Zadnja je naša kratka putanja
Dal’ čovjek stvarno zauvijek umire
Ili je i to pod znakom pitanja.
Kosovo, Priština
POSLJEDNJI LIST
(svaka čast listu)
Posljednji list leprša na grani neplodnog drveta,
vojnik je u ratu sa vjetrom, svi ostali su letjeli;
posljednji list paprati se vijori na vjetru
kao posljednji list neke srednjovjekovne knjige.
Pripija se uz drvo kao na kožu zariveni zubi,
jer padom sa neba iz raja ne prestaje tuga.
Zna dobro da se opalo lišće ispod njega gazi
i, u tragediji godišnjih doba,
ovaj neispušteni komadić života sebe smatra sretnim listom.
Translated to Bosnian by Nermin Delić
………………………………………………………………………
THE LAST LEAF
(a frond memory)
The last leaf flutters on the branch of the barren tree,
a soldier at war with the wind, all others flown;
a final frond fluttering in the wind
like the last leaf of some mediaeval tome.
It clings to the tree by the skin of its teeth,
because falling from heaven to earth brings no end of grief.
It knows fallen leaves get walked on beneath
and, in the tragedy of the seasons,
this unshed shred thinks itself a lucky leaf.
Translated to English by Robert Wilton
………………………………………………………..
FLETA E FUNDIT
(lavde për lapën)
Luhatet fleta e fundit
në degën e pemës së zhveshur,
në betejë me erën si i mbrami ushtar;
luhatet në erë gjethi i fundit si fleta e fundit
e librit mesjetar.
Mbahet për peme me duar e me dhëmbë,
se me ra prej maje në baltë nuk është punë e lehtë.
Ajo e di se atë që bie e shkelin me këmbë,
dhe është lapë e lumtur që në tragjedinë e stinës është e fundit fletë.
Kosovo, Priština
SKRIVEN
skriven sam
ispod tvojih usana
otkako si ih zagrizla
osjećam da sam u tvom tijelu
ostajem skriven
ispod tvojih kapaka
gledajući svijet tvojim očima
sakrit ćemo se
u tvome srcu
da bih našli moj duševni mir
sakrit ćemo se
između stihova
kad ih budeš čitala
da razumiješ šta sam htio reći
na jagodicama
sakrit ćemo se
jer ih trljaš
osećam tu tvoju ruku
sakrit ću se čak i na suncu
i doći ću njegovim zracima
dušu da ti zagrijem
čak i u duginim bojama
sakrit ćemo se
da me nađeš
dok te crtam
Translated to Bosnian by Nermin Delić
………………………………
HIDDEN
I am hidden
Under your lips
Since when you bite them
I feel that I am in your body
I will stay, hidden
Under your eyelids
I see the world in your eyes
We will hide
In your heart
To find peace of mind
We will hide
Between the verses
Since, when you read them
You understand what I want to tell you
On the cheekbones
We will hide
Since you rub them
I feel your hand
I will hide even in the sun
And I come with his rays
To warm your soul
Even in the colors of the rainbow
We will hide
For you to find me
Drawing you
…………………………………………….
I FSHEHUR
I fshehur jam
Nën buzët tua
Që, kur t’i kafshosh
Ta ndiej që jam në trupin tënd
Do të rri, i fshehur
Nën qepallat tua
Ta shoh botën në sytë e tu
Do të fshehëm
Në zemrën tënde
Që të gjej qetësinë e shpirtit
Do të fshehëm
Mes vargjeve
Që, kur t’i lexosh
Ta kuptosh se çka dua të të them
Në mollëzat e faqeve
Do të fshehëm
Që kur t’i fërkosh
Ta ndiej dorën tënde
Do të fshihem edhe në diell
E të vij me rrezet e tij
Të ta ngroh shpirtin tënd
Edhe në ngjyrat e ylberit
Do të fshehëm
Që të më gjesh
Duke të vizatuar ty
Kosovo, Prizren
JA SAM JEDNOSTAVNO, OBICAN COVJEK
Molim vas nemojte me zvati gospodine
zaista, još manje demokrata sam
svakako, ne mislm na komunizam
definitivno, kapitalizam mi je stran
vladare pokušavam da ne vidim
stalno zaobilazim novo-bogatase
pokušavam da ne koristim ogledalo
jer možda odražava sebičnost,
molim te, samo me nazovi Tyran
pokušavam da budem skroman čovjek
znam, sigurno puno griejšim
Izvinjavam se samo dobrim ljudima,
oni
stvorenja, imitatori koji hodaju glavom
daleko od skromnih, jako daleko,
znam
oni su ‘obeshrabreni’, pate za decji zalogaj siromasnih,
sada
imam mnogo toga da kažem
nažalost ni jedno slovo oni ne zaslužuju
da oni, ne zaslužuju da budu spomenuti,
svete knjige opominju
čovječanstvo
da, živjeli su milijarde dusa pre, zivjece i posle nas
miliardama godina postoji Carstvo Nebesko,
za nas
kao slaba bića, staklasta, obična
stvorena je priroda, ukrašena da uživamo,
ipak
zaboravljamo da nas zlostavlja bolesna ljubomora
znam, naša djela priroda neće zaboraviti…
Sjetite se Sodome i Gomore
uništen, suočen sa strasnim krajem
ništa više ne mogu reći
ali nemojte zaboraviti,
uskoro ćemo biti zaboravljeni
Da, dragi pjesnici mi smo svi Obicni Smrtnici.