Egla Xhemalaj – Vizija (Mili Dueli 2023 – Grand Final)

VIZIJA

Nisam ni vidjela suzne ti oči pune snova,
A već si napravio stazu sjećanja
I svako malo vidio munju u meni,
Ko osmijeh iskupljenja…
Dok ti se stopala lagano kreću po kamenju puta
Gdje ćeš ući, a gdje zamaknuti?
Iscrtani su ti već u očima,
Oblici crkvi, bijelih kuća, koje su nosile vrijeme
Tvojih predaka i tvoje vrijeme…
Ali ti nisi stao, ko zna u kojoj si galaksiji bio…
Postoji sad glas koji te budi,
Postoji fatamorgana koja ti šapuće,
I ti izgledaš kao da ćeš nešto otkriti.
Čak govoriš lako kao da miluješ riječ
Maglama radosti,
Večerima u dvorištu.
Znaš, plesala sam sa aurom tvog pogleda.
Pojavljivao si se i nestajao pod mjesečinom;
Samo ti se osmijeh isticao…
Ta tvoja blistavo bijela boja!
Dodirni komad zraka i drži ga u rukama
Kao da zamišljaš želju.
A ja ću dugo gledati u tebe
I tako imati se pred očima…
Ličiš na mene tako sanjiv kao dječak,
Sa nebeskom vedrinom dana,
Puštam tvoju sreću
Sebi u lice,
Čuješ i taj glas kojim te budim,
U blizini,
Opet, zauvijek, ta dvostruka ljubav.

Translated to Bosnian by Nermin Delić
…………………………………………………..
Vegim

S’ti kisha parë sytë plot e përplot ujë ëndrrash,
Ti bëje udhë kujtimesh
Më shihje një grimë vetëtimthi,
Buzëqeshje shpenguar
Këmbët i lëvizje butë mbi gurët e rrugës
Kushedi në ç’hone hyje e në ç’çaste humbisje.
Vizatonin formë në sytë e tu,
Kishat, shtëpitë e bardha, që mbartnin
kohën e të parëve e kohën tënde
Ti s’ndaleshe, kushedi në ç’galaksi ishe jeremisur
Në ka një zë që të zgjon,
Në ka një mirazh që të pëshpërit,
Shihje ngultas sikur diç zbuloje.
Flisje lehtas sikur fjalën përkëdhelje
Një kuturu gëzimi turbullt
Buzëmbrëmje në oborr.
Mua më kërcehej me aurën e shikimit tënd.
Ti dukeshe e zhdukeshe nën dritën e hënës
Vetëm të qeshurën të shquaja
Nga ajo e bardhë verbuese.
Prekje një copë ajër e mbaje në duar
Sikur mendoje një dëshirë.
E unë vështroja gjatë se veten time tjetër
E kisha para syve,
Më përngjaje me vogëlushin ëndërrshumtë,
Me kthjelltësitë qiellore të asaj dite,
Pulsoja lumturinë tënde
Në fytyrë,
Në kishte një zë që të zgjonte,
Aty pranë ishte,
Sërish, përgjithmonë, dy herë dashuri.

Egla Xhemalaj lindi në vitin 1996, në Fier. Kreu studimet universitare në degën e Gjuhë-Letërsisë në Fakultetin e Historisë dhe Filologjisë, në Universitetin e Tiranës. Egla është fituese e disa konkurseve letrare, në prozë dhe poezi. Është vlerësuar në workshopin “Sabbat”, organizuar nga shkrimtari Agron Tufa, si një nga talentet më premtuese në horizontin poetik shqiptar. Krijimet e saj janë botuar në revista dhe gazeta letrare si: “Illz”, “Gazeta Exlibris”, “Republika e Librave” etj. Poezitë e saj janë përzgjedhur në antologjinë e poetëve ” Poezi dhe Ajër”. Shkrimet e Eglës në prozë e poezi janë interpretuar në hapësirën dedikuar poetëve të rinj, në “radio Club FM” nga grupi “Scriptum n sonus”. Ka punuar në suplementet e Kulturës në “Gazeta shqiptare”. Aktualisht punon gazetare kulture në “Syri TV”, në të cilin drejton emisionin “Odeon”.

Shqipëria po rijeton me disa ngjyrime të tjera, të njëjtën kohë si dikur, kur regjimi diktatorial luftonte njerëzit dhe idetë. Mënyra e vetme e shpëtimit nga e përditshmja gri është përmes poezisë. Ajo të lejon të thellohet në imagjinatë, të zgjohesh e të flesh në trashendencë e mbi të gjitha të krijosh një bote të re për t’i arratisur nga ajo mbi të cilën po jetojmë.
Poetët çdoherë janë rebeluar të parët, reagimi nis nga ndjeshmëritë dhe gjykimi i ftohtë.