Irakli Beria – Stric Karlo (Mili Dueli 2023 – Grand Final)

Stric Karlo

Grije malu sobu loncima punim tople vode,
ženi i djeci ostavlja pola hljeba i parče sira.
Proći će dvorištem, ići uz ulicu, brinuće.
Možda će, nekako, uspjeti ne zakasniti.

Mirno posmatra različite zgrade,
različite stanove i niko ga ne pita
za cijenu, to im nije važno.
Ipak, u krug ponavlja glasno –
“Evo limun, evo limun,” viče Karlo.

Ništa se ne dešava, (kako porodici to opravdati?!)
i do pločnika se savija, mokrog kapka…
Za sve prolaznike, koje zamjenicom oslovljava,
srcem posti i svojim ih imenom zove.

Ništa se nije promijenilo. Stric Karlo se kasno vratio,
ponosno – kako dolikuje ocu i nadi,
umornog lica što ne odaje očaj,
srećan što čuva najbolje limune ženi i djeci.

Zatim grije sobu loncima punim tople vode.
Gleda u stan prekoputa
jednu lijepu porodicu
gde su strani – čekanje, strepnja;
tamo se kuća ne grije loncima.

Translated to Montenegrin by Anđela Turukalo Dabetić
…………………………………………..

ძია კარლო

ცხელი წყლით სავსე ქვაბებით ათბობს პატარა ოთახს,
ნახევარ პურს და მცირე ნაჭერ ყველს უტოვებს ცოლ-შვილს.
ჩაივლის ეზოს, გაყვება ქუჩას, დაიწყებს შფოთვას,
იქნებ, როგორმე გვიანობამდე მოასწროს, მორჩეს

ქალაქის მოვლას…
მშვიდად ახედავს სხვადასხვა კორპუსს,
სხვადასხვა ბინას და სულიერი არავინ არის
ფასი, რომ კითხოს…
მაინც განაგრძობს წვრილი ხმით მოთქმას –
– “აბა ლიმონი, აბა ლიმონი,” ბიძია კარლო.

ვერაფერს ხდება, (ოჯახთან თავი, რითი იმართლოს?!)
და სველ ქუთუთოს ტროტუარისკენ, მსუბუქად დახრის…
სულ ყველა გამვლელს, ნაცვალსახელით, ვისაც მიმართა,
გულში იმარხავს და ყველას არქმევს საკუთარ სახელს.

ვერაფერს გახდა. გვიან დაბრუნდა ბიძია კარლო,
ამაყად – როგორც შეეფერება მამას და იმედს,
დაღლილი სახით, სასოწარკვეთას არ იმჩნევს, ფარავს
და ბედნიერი ურიგებს ცოლ-შვილს, სულ ნარჩევ ლიმონს.

შემდეგ გაათბობს ცხელი წყლით სავსე ქვაბებით ოთახს,
მშვიდად გახედავს მოპირდაპირე კორპუსში მცხოვრებ
ერთ ლამაზ ოჯახს,
სადაც უცხოა – ლოდინი, შფოთი,
სადაც არ თბება სახლი ქვაბებით ყოველდღიურად.

I was born on February 27, 1989, in Tbilisi.
Graduated from the Georgian Agrarian University in the field of animal husbandry.
I have been working in poultry farms since graduation.
I’ve been writing since an early age.
My poetry is directly proportional to my life.
For the last few years, I have been actively translating the poems of foreign poets into Georgian.
My writings are periodically published in various literary periodicals.
My passion is seeking adventure.

The main problem of peace in my country is the lands occupied by Russia.
Poetry can do everything, but in this case, it is difficult to solve the problem with the occupier with poetry, because the occupation is very far from poetry.

YES