José Eduardo Degrazia – Kako izgraditi kuću (Mili Dueli 2023 – Grand Final)

KAKO IZGRADITI KUĆU
Ima ljudi koji žale zbog nesavršenosti stvari.
Naprotiv, ja cijenim nedovršeno.
Važna je pukotina koja odlazi otvarajući
se na zidu dugih ljetnjih popodneva,
mrlja od vina na nedjeljnom stolnjaku,
mrlja na starim plahtama gdje su
ljubavnici gorjeli u jesenjim noćima.
Cijenim krhotine i ruševine, izgubljeno,
sve propale ali ne i izumrle projekte.
Možda zato što je moja duša sačinjena od zakrpa,
ili krhotina tanjira, šolja i čaša i zelene patine noževa,
viljuški i kašika koje su potonule u prah starog doma;
možda zato što sam sazdan od tog materijala
od kojeg su sačinjene želje za životom
i smrću i svi oni zaboravljeni snovi na portretima
starih ujni i svih predaka.
Pravim prognozu za one stare stvari koje
su izgubljene pale na pod tajnog braka,
obraćam pažnju na biser koji je pao na tavan sobe:
nikad pronađen, a ipak postoji i sjaji.
Možda me tu uočavanje nesavršenosti počinje
tjerati da počnem iznova, kao neko ko gradi
kuću uprkos svim vjetrovima.Translated to Montenegrin by Anđela Turukalo Dabetić ……………………………………………

COMO QUEM CONSTRÓI UMA CASA

Há pessoas que lamentam o imperfeito das coisas,
pelo contrário, eu dou valor ao inacabado.
Tem importância a fissura que se vai
abrindo na parede nas tardes longas de verão,
a mancha de vinho na toalha da mesa de um domingo,
a nódoa no lençol da cama de madeira antiga
onde os amantes arderam em noites de outono.
Dou valor aos escombros e às ruínas, ao perdido,
a todos os projetos malogrados, mas não extintos.
Talvez porque minha alma seja feita de remendos,
ou de cacos de pratos, e de taças, e de xícaras,
e do azinhavre das facas, dos garfos e colheres
que afundaram no barro primordial da casa antiga;
talvez porque eu seja feito dessa matéria
de que são feitos os desejos de vida e morte
e de todos os sonhos esquecidos nos retratos
das velhas tias e de todos os antepassados.
Faço o cômputo dessas velharias que se perderam
derrubadas no chão de um secreto casamento,
fico atento à pérola que caiu no desvão da sala:
nunca mais foi encontrada, e, no entanto, existe e brilha.
Talvez daí venha que ver o imperfeito me faça recomeçar,
como quem constrói uma casa contra todos os ventos.

I’m a doctor, now retired. I have been a poet and writer since I was young, and I have written more than 30 books, including poetry, short stories, novels and books for children. I am a translator, mainly from Italian and Spanish, having translated 9 books by Chilean Pablo Neruda. I write essays in newspapers and magazines and have received awards in my country and abroad, such as in Romania, Moldova, Italy. My texts have already been translated into more than 15 languages. But the most important thing of all is when a poem makes its home in someone else’s heart and resonates forever.
I am married to Virginia, I have three children and two granddaughters.

Peace in the world is the desire of most people. However, economic and geopolitical issues are powerful, and old politicians have no limits in sending young people to die for causes they know nothing about. Every war is an act of barbarism, and only education can improve our civilizational stage. And poetry can play an important role there, where the beauty and deep meaning of things through words can lead to unity and the maintenance of cordiality, friendship and peace between peoples. It’s not too much to dream when we dream together for a better world.

Poetry
1.Permanent Mining
2.The Condemned Cities
3. Love is geometry
Tales
4. The record-breaking athlete
5. Wild Lions of Tanganyika
6. The owl collector
Novels
1.The Kingdom of Macambira
2. Mel de Lechiguana’s fabulous journeyThese are some of the 30 books I have written.

YES